De omgeving bepaalt de uitkomst – Greg Waite

Het draait allemaal om evenwicht: nooit te veel van het een zonder genoeg van het ander.

Het leven in de bus is slechts een verheerlijkte verlenging van het leven op de oever. Ik kook op hetzelfde fornuis, drink uit dezelfde waterton en word wakker in een vergelijkbare omgeving.

Het is een manier om van de ene hobby naar de andere te springen, terwijl ik mijn dagen doorbreng in een omgeving waar ik niet zonder kan. Ik ben hobby's gaan waarderen die meer lijken op individuele levensstijlen dan op activiteiten. Van life betekent dat ik zoveel mogelijk in een hobby kan stoppen als ik maar kan. Omdat ik nooit 'naar huis' hoef, kan ik snel van het ene naar het andere gaan, terwijl ik mezelf volledig kan verdiepen in wat ik doe.

Bijvoorbeeld, als mijn focus ligt op mountainbiken, betekent het leven in een busje dat ik naar een trail kan rijden, de hele dag hard kan gaan, onder een warme douche kan springen en dan op de parkeerplaats kan slapen zonder dat ik comfort opoffer. Dit betekent vaak dat ik dag na dag, trail na trail, kan gaan zonder ooit het gevoel te hebben dat ik 'het ruig heb'. Het maakt het mogelijk om mijn hele leven voor die korte periode om fietsen te laten draaien.

Dan is er nog surfen. In plaats van gewoon op een plek te landen, een paar golven te pakken en dan naar huis te gaan, kan ik het direct in het afnemende licht duwen, bijna tot het punt waarop je je waarnemingsvermogen verliest, wetende dat ik binnen niet meer dan 10 minuten warm, droog en thuis zal zijn. Als de omstandigheden bij het eerste licht suggereren dat ik ergens anders een betere golf krijg, kan ik de weg op, wetende dat ik nog steeds het water in kan en van de ochtend kan genieten voordat ik aan het werk ga.

En natuurlijk is er vissen, het enige dat echt voelt als een match made in heaven met het leven in een camper. Het is een groot voordeel om sessies te kunnen verlengen en het hele jaar comfortabel te kunnen blijven. Je vindt het niet erg om naar de verste uithoek van het meer te rijden, in de modderigste poel te zitten of de hele nacht op te blijven om naar het water te kijken, wetende dat je een warme douche, een comfortabel bed en een koelkast vol eten hebt die nooit ver weg geparkeerd staat.
"Ik had hier zondagmorgen weg moeten gaan, het is nu woensdagavond", is iets wat de jongens verderop in de vijver maar al te vaak van mij horen.

Of het nu gaat om het jagen op karpers op de coolste locaties of het uitwerpen van een vlieg in een krijtstroom, het is allemaal mogelijk met veel minder moeite dan het zou zijn geweest voordat ik de beslissing nam om fulltime in de achterbak van een busje te wonen. Om die reden kan ik precies datgene doen wat ik wil halen uit deze 'hobby's'.

“Grote risico’s leveren grote beloningen op… je kunt geen grote beloningen verwachten van het nemen van kleine risico’s.”

En tot slot mijn camera, het kleine metalen doosje dat alles prachtig bij elkaar houdt. Het is een manier om mezelf uit te drukken en mijn levensstijl om te zetten in een kunstvorm, een manier om geld te verdienen dat het leven op de weg vergemakkelijkt en een manier om de avonturen, gekke locaties en geweldige mensen die ik onderweg tegenkom vast te leggen. Ik denk echt dat ik een passie heb voor dingen die er mooi uitzien, of het nu een enorme lucht is met uitzichten die zich kilometers ver uitstrekken of een simpele lichtstraal die een object op een coole manier vangt. Het zijn vaak de kleinere details in iets die me echt boeien en fotografie is de perfecte manier om mijn kijk hierop met anderen te delen.

Ik wil alleen maar zeggen dat alles waar ik over heb gesproken een droom is geweest, een visie voor jaren, iets waar ik me zo diep op concentreerde terwijl ik in die subliminale, beïnvloedbare gemoedstoestand zat waarin je je bevindt vlak voordat je in slaap valt en vlak nadat je wakker wordt. Met een shit-ton hard werken en strategisch denken, heb ik het op de een of andere manier voor elkaar gekregen om deze levensstijl een dagelijkse realiteit te maken.

Dat gezegd hebbende, ben ik nog ver van het einddoel, nog ver van het vervullen van mijn potentieel en nog ver van enige vorm van tevredenheid. Ik heb het gevoel dat de afgelopen paar jaar een langzame introductie zijn geweest tot de rest van mijn leven. Ik ben me er terdege van bewust dat dit allemaal tijdelijk is en dat ik nog veel meer ups en downs te wachten staan, net als de reis die ik heb afgelegd om hier te komen. Geloof het of niet, maar wonen in een oude koeienstal op het platteland van Cornwall, hartje winter, zonder stromend water of elektriciteit, is tot nu toe onderdeel geweest van deze reis. Prijs de Heer voor Nashy's Bedchairs!

Ik wil dit afsluiten met het citaat waar ik naar leef: "Omgeving dicteert de uitkomst." Je omgeving dicteert niet alleen het huidige moment; het vormt je als persoon. Je bewust zijn van je omgeving en het effect dat het op je heeft, is iets wat ik echt waardeer. Ik denk dat het een manier is om jezelf te begeleiden naar de persoon die je wilt worden.

• GREG WACHT